Crno zlato je opšte prihvaćen naziv za naftu, što je potpuno opravdano ako se uzme u obzir značaj nafte kao jednog od strateški važnih svetskih resursa. Nafta ili crno zlato je kameno ili sirovo zemno ulje, smeđezelene boje, u tekućem ili polučvrstom stanju, a industrija koja se bavi preradom nafte naziva se petrohemijska industrija. Nafta se nalazi, uglavnom u magmatskim stenama i složena je smesa različitih slojeva, pretežno ugljovodonika, a najčešće se koristi za pokretanje vozila u obliku benzina i drugih derivata, kao i za dobijanje električne energije u termoelektranama itd. Po svom hemijskom sastavu nafta ili crno zlato predstavlja mešavinu velikog broja različitih ugljenika i manjih količina spojeva sumpora, kiseonika, azota, asfaltno smolastih i mineralnih jedinjenja. Inače, ogransko poreklo nafte pored ostalog podražava i sastav slane vode, koja prati naftu i njeno morsko poreklo. Ima tumačenja da crno zlato potiče iz mnogo većih dubina zemlje tj. da je nafta nastala neorganskim putem u dubljim delovima litosfere. Takve tvrdnje naučnika potkrepljuju nalazi nafte u vulkanskim područjima (na Kamčatki), kao i nagomilavanje nafte u velikim dubinama u ležištima magmatskih stena (u Venecueli i u pukotinama stena na dnu Indijskog okeana). Naučna istraživanja su pokazala da proces pretvaranja organskih jedinjenja u naftu započinje na veoma visokim temperaturama, te da se razaraju i lanci metana. Najveći deo organskih jedinjenja pretvori se u netopivi ostatak kerogen, manji deo u bitumen koji se topi, a samo jedan deo bitumena daje naftu i plin, tako da i sam proces nastanka nafte pospešuje njen popularni naziv – crno zlato. Obzirom da je visok pritisak jedan od važnijih činioca nalazišta nafte, a on se povećava sa većom dubinom, možda je značajno napomenuti da je do sada najdublja istrživačka bušotina se nalazi na 9169 u Sad, u Oklahomi. Inače, cena nafte je na svetskom tržištu ušestostručena u razdoblju od 2000. godine do danas. U 2008. godini crno zlato je prešlo granicu cene od 100 USD po barelu nafte.
Pretpostavlja se da će u bliskoj budućnosti proizvodnja nafte doći do vrhunca a do 2050. godine biti iscrpljene sve zalihe. Ukupni vek trajanja fosilnih goriva, a posebno nafte i plina, teško je prognozirati, jer se istovremeno otkrivaju nove zalihe ugljovodonika, potrošnja se racionalizuje što zbog naprednije tehnologije (povećanje stepena iskoristivosti), a što zbog pažljivijeg korišćenja usled visokih cena. Istovremeno se potražnja povećava, posebno zbog velikog privrednog rasta Kine i Indije, a upravo zbog toga bi vrlo brzo moglo doći do krize velikih razmera u svetskoj privredi koja se može izbeći povećanom upotrebom drugih izvora energije, kao što su nuklearna energija i energija vode. Najveći svetski izvoznici i proizvođači nafte imaju veliku moć u geopolitičkim odnosima, jer je crno zlato jedan od najznačajnijih strateških proizvoda, a kontrola nad izvorištima nafte jedan od najkrupnijih uzroka kriza u svetu. Zemlje koje su najveći izvoznici nafte su grupisane u interesnu organizaciju OPEC (Organization of Petroleum Exporting Countries). Među najveće proizvođače nafte izdvajaju se: Saudijska Arabija, Rusija, SAD, Iran i Meksiko. Područja najbogatija količinama nafte su: Saudijska Arabija, Irak, Ujedinjeni Arapski Emirati, Kuvajt, Srednja i Južna Amerika, Iran i Afrika. Pored ostalih važnih resursa svake zemlje u svetu, danas posebno mesto zauzima crno zlato.